Uznanie orzeczenia o rozwodzie, separacji w państwach UE
Uznanie orzeczenia o rozwodzie, separacji, unieważnieniu małżeństwa wydanego od 1 maja 2004 r.
w państwach należących do Unii Europejskiej
Wymagane dokumenty:
- oryginał orzeczenia sądu zagranicznego wraz z klauzulą prawomocności,
- dokument stwierdzający, że orzeczenie jest prawomocne (w przypadku, gdy klauzuli prawomocności nie ma w treści orzeczenia),
- w przypadku orzeczenia zaocznego oryginał lub uwierzytelniony odpis dokumentu, z którego wynika, że pismo wszczynające postępowanie lub pismo równorzędne zostało doręczone stronie, która nie stawiła się w sądzie lub dokument stwierdzający, że strona przeciwna jednoznacznie zgadza się z orzeczeniem,
- oryginał urzędowego tłumaczenia wszystkich dokumentów przez tłumacza przysięgłego na język polski lub w przypadku osób będących poza granicami Polski przez konsula.
Klauzula informacyjna:
Opłaty:
- 11 zł za dokonanie czynności.
Opłata na konto Urzędu Miejskiego w Śremie 57 9084 0003 2102 0013 0521 0013 prowadzone przez Spółdzielczy Bank Ludowy im. Ks. P. Wawrzyniaka
NRB - numer konta wyłącznie w obrocie krajowym (złotówkowym i walutowym)
57 9084 0003 2102 0013 0521 0013 na dokumentach papierowych
57 9084 0003 2102 0013 0521 0013 postać elektroniczna
IBAN - numer konta wyłącznie w obrocie transgranicznym
PL57 9084 0003 2102 0013 0521 0013 - na dokumentach papierowych
PL57 9084 0003 2102 0013 0521 0013 postać elektroniczna
SWIFT (dotyczy ostatnich liter rachunku)
PL57908400032102001305210013GBWCPLPP postać elektroniczna
lub kartą płatniczą w siedzibie USC w Śremie.
Ulgi:
Nie stosuje się.
Miejsce złożenia dokumentów:
Pion Spraw Obywatelskich - Urząd Stanu Cywilnego,
ul. Adama Mickiewicza 10,
63 – 100 Śrem,
I piętro, pokój nr 11
Komórka odpowiedzialna:
Pion Spraw Obywatelskich - Urząd Stanu Cywilnego,
I piętro, pokój nr 11,
tel. 61 28 47 132
Tryb odwoławczy:
Kierownik urzędu stanu cywilnego, który odmawia dokonania czynności na podstawie orzeczenia organu państwa obcego, zawiadamia na piśmie utrwalonym w postaci papierowej lub w postaci elektronicznej wnioskodawcę o przyczynach odmowy, informując o prawie wystąpienia do sądu o rozstrzygnięcie, czy orzeczenie organu państwa obcego podlega albo nie podlega uznaniu.
Podmioty uprawnione do złożenia wniosku:
- osoba, której akt dotyczy,
- osoba, która wykaże interes prawny,
- osoba, która wykaże interes faktyczny.
Jeżeli wniosek składa jeden z byłych małżonków, kierownik urzędu stanu cywilnego powiadamia o złożonym wniosku drugiego byłego małżonka.
Informacje dodatkowe:
- Dokumenty nie podlegają zwrotowi.
- W postępowaniu sądowym osoby muszą brać czynny udział i nie mogą być pozbawione możliwości obrony.
- W przypadku braku dokumentów właściwym do uznania orzeczenia będzie Sąd Okręgowy miejsca zamieszkania.
- W przypadku orzeczeń holenderskich konieczne jest dostarczenie dowodu włączenia orzeczenia do rejestracji stanu cywilnego w Holandii.
- Orzeczenia wydane na terenie Unii Europejskiej przed 01.05.2004 r., które uprawomocniły się po 01.05.2004 r. podlegają uznaniu w postępowaniu sądowym, z wyjątkiem państw, z którymi obowiązuje umowa dwustronna o uznaniu orzeczeń z mocy prawa.
Odmowę wpisania wzmianki dodatkowej o rozwodzie do polskiego aktu małżeństwa reguluje art. 22 rozporządzenia Rady (WE) 2201/2003 w sytuacji gdy:
a) uznanie jest oczywiście sprzeczne z porządkiem publicznym państwa członkowskiego, w którym wystąpiono o uznanie;
b) jeżeli zostało wydane zaocznie, jeśli stronie przeciwnej nie doręczono pisma wszczynającego postępowanie lub pisma równorzędnego w czasie i w sposób umożliwiający jej przygotowanie obrony, chyba że zostanie ustalone, że strona przeciwna jednoznacznie zgadza się z orzeczeniem;
c) jeżeli orzeczenia nie da się pogodzić z orzeczeniem wydanym w postępowaniu między tymi samymi stronami w państwie członkowskim, w którym wystąpiono o uznanie; lub
d) jeżeli orzeczenia nie da się pogodzić z wcześniejszym orzeczeniem wydanym w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim między tymi samymi stronami, o ile to wcześniejsze orzeczenie spełnia warunki niezbędne do jego uznania w państwie członkowskim, w którym wystąpiono o uznanie.